samenvattende benaming van een aantal concilies. Het Eerste Concilie van Konstantinopel (het tweede oecumenisch →con cilie) werd bijeengeroepen door keizer Theodosius I en in 381, ten tijde van paus Damasus I gehouden.
Het hernieuwde de leer van het Concilie van Nicea (325) tegen het arianisme, veroordeelde de dwalin gen die de godheid van de Heilige Geest loochenden en erkende de voorrang van de bisschop van Kon stantinopel, na die van Rome, op de overige ooster se bisschoppen. Er waren alleen Byzantijnse bis schoppen aanwezig, maar toch werd het concilie algemeen als oecumenisch erkend.Het Tweede Concilie van Konstantinopel (het vijfde oecumenische) werd bijeengeroepen door keizer Iustinianus I en in 553, ten tijde van paus Vigilius, gehouden. Het veroordeelde de ‘drie kapittels’ (→driekapittelstrijd) van de nestorianen.
Het Derde Concilie van Konstantinopel (Trullaanse synode; zesde oecumenisch concilie) werd samen geroepen door keizer Constantijn iv en van 680— 81, ten tijde van paus Agatho, gehouden. Het veroordeelde de aanhangers van het monotheletis me, onder wie paus Honorius I.
Het Vierde Concilie van Konstantinopel (het achtste oecumenische) werd samengeroepen op verzoek van keizer Basileios I en vond plaats van 869—70, ten tijde van paus Hadrianus II. Het veroordeelde de Griekse patriarch →Fotios. Dit concilie wordt niet als oecumenisch erkend door de Oosterse Ker ken.
