v. (en), contusie, een door stomp geweld veroorzaakte beschadiging van weefsels, waar bij meestal bloeduitstortingen optreden, maar de huid intact blijft.
(e) De verschijnselen van een kneuzing, m.n. de tijdelijk gestoorde functie, worden veroorzaakt door bloeduitstortingen (→hematoom) in de getroffen weefsels. Een kneuzing kan gradueel zeer sterk wisselen wat betreft het beschadigende geweld, en variëren van een blauwe plek tot gehele verbrijzeling van ledematen of organen toe (→crushsyndroom; eveneens met soms intacte huid). De be handeling van een kneuzing is geheel afhankelijk van de mate van weefselverscheuring, bloeduitstorting enz. Bij de meeste kneuzingen zoals die bij vallen of stoten optreden, ziet men dat het uitgestorte bloed onder kleurverandering langzaam wordt geresorbeerd. Zijn bij de kneuzing weefselverscheuringen opgetreden, dan is chirurgische behandeling nodig. Herhaalde kneuzing van een spier kan leiden tot ernstige littekenvorming in die spier, met verbening ervan als uiteindelijk gevolg.
