Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

Kleopatra (Cleopatra) VII

betekenis & definitie

koningin van EGYPTE (51 v.C.-30 v.C.), *68 v.C., ♱(zelfm.) 30 v.C.; oudste dochter van Ptolemaios Auletes. Kleopatra was mederegente van haar broer Ptolemaios XIII.

Aanhangers van deze wisten haar te verdringen. Toen de Romeinse dictator Caesar in Egypte verscheen (47 v.C.) wist zij hem voor zich te winnen, en hij herstelde haar op de troon. Het gevolg was de Alexandrijnse Oorlog, waarin Ptolemaios sneuvelde. Een zoon, Caesarion, was de vrucht van haar verhouding met Caesar, die haar naar Rome liet komen. Na Caesars dood (44 v.C.) moest zij Rome verlaten. In 37 v.C. wist zij echter de Romeinse staatsman Marcus Antonius voor zich te winnen.

Hij huwde haar en benoemde haar vervolgens tot heerseres over Egypte, Cyprus, Coelesyrië en Afrika. Zij lieten zich als Osiris en Isis vereren. Na de verloren Slag bij Actium (31 v.C.) tegen Caesars adoptiefzoon Octavianus, de latere keizer →Augustus, vluchtte Kleopatra, gevolgd door Antonius, naar Alexandrië. Het einde is niet helemaal duidelijk: het bekendste verhaal wil dat Kleopatra, na de zelfmoord van Antonius, nog een poging deed Octavianus in te palmen. Toen dat mislukte, zou zij zichzelf door middel van een slangebeet hebben gedood.LITT. H.Volkmann, Kleopatra (1953); E.Kornemann, Grosse Frauen des Altertums (1958); J.Becker, Das Bild der Kleopatra in der griech. und latein. Literatur (1966).

< >