o. (-en), slot voorzien van vergrendelingselement (zgn. slotschoot) en van een aantal draaiof schuifbare versperringsplaatjes (zgn. klavieren).
(e) Elk van de klavieren van een klavierslot bezit een horizontale sleuf met dwarssleuven aan elk der uiteinden. Tijdens het draaien van de bij het slot passende klaviersleutel wordt door één inkeping van de sleutelbaard druk uitgeoefend op de slotschoot. Elk der overige inkepingen drukt het er tegenover liggende klavier in een zodanige opwaartse stand, dat een vast op de slotschoot bevestigde blokkeerstift kan passeren vanuit de ene dwarssleuf via de horizontale sleuf naar de andere dwarssleuf (afb.). De slotschoot wordt aldus van de ingeschoven naar de uitgeschoven stand (of omgekeerd) gebracht. Aangezien elk der klavieren onder veerdruk staat, zullen zij zich na het draaien van de sleutel weer in neerwaartse stand bevinden. De blokkeerstift is dan in de dwarssleuven geblokkeerd en daardoor de slotschoot tegen verschuiving vergrendeld.
De mogelijkheden van sleutelverscheidenheid en de graad van veiligheid van een klavierslot zijn afhankelijk van het aantal in het slot toegepaste klavieren en van de nauwkeurigheid van de inkepingen in de sleutelbaard in samenhang met de passing van de blokkeerstift in de horizontale klaviersleuven.
