v./m., het methoxyderivaat van chinoline, in de geneeskunde gebruikt bij een acute aanval van
malaria.
(e) Kinine, C20H24O2N2, werd in 1820 door Pelletier en Caventou gelijktijdig uit kinabast geïsoleerd. Bij een smeltpunt van 177 °C ontleedt het. Het trihydraat smelt bij 57 °C. In water is het slecht, in chloroform goed oplosbaar. De oplossingen reageren alkalisch en smaken intens bitter. Er zijn verschillende zouten van kinine bekend.
De oplossingen van vele zouten van kinine vertonen een blauwe fluorescentie, o.a. het neutrale sulfaat (C20H24O2N2,)2SO4.8H2O. Vele zouten worden als koortswerende middelen toegepast. Het belang van kinine als geneesmiddel is zijn profylactische werking tegen malaria (→kininepreparaat). Kinine is synthetisch bereid, maar dit heeft nog geen praktisch belang. Het eukinine heeft dezelfde werking als het zoutzure zout van kinine, maar is volkomen smaakloos.
