[<Hebr.], m. (-im), in het nieuwe Israël naam voor kolonies van pioniers die privaat bezit en hiërarchie hebben afgeschaft en zich wijden aan de opbouw en exploitatie van het land.
(e) De kibboets houdt zich collectief bezig met landbouw en ook met lichte industrie. Men kent er geen particulier bezit. De arbeid wordt onder de kibboetsleden verdeeld, de inkomsten gaan in een gemeenschappelijk fonds. Ook de kinderen worden gemeenschappelijk verzorgd en opgevoed. De huishoudelijke werkzaamheden geschieden collectief. Voor de dagelijkse leiding draagt een door de algemene vergadering aangestelde commissie (secretariaat) zorg.
De kibboetsim zijn ontstaan als antwoord op de eisen van de opbouw van een joodse staat. De socialistische tak in het zionisme zag de kibboets als de enige gewenste samenlevingsvorm. De laatste tijd ontstaan naast landbouw ook andere bronnen van inkomsten. De leefregels worden wat minder strikt. De kibboets oefent grote aantrekkingskracht uit op m.n. jonge buitenlanders.
LITT: B.Stein, The kibbutz that was (1965); Y. Talmon, Family and community in the kibbutz (1972); H.Rosenfeld e.a., De kibboets (1975).
