registers gehouden door de kerkelijke overheden. Vooral ten bewijze van oude familierelaties, b.v. voor het samenstellen van genealogieën of kwartierstaten en in verband met erfeniskwesties, wordt meermalen een beroep gedaan op de kerkelijke registers, zoals doop-, huwelijks en begrafenisregisters.
M.n. voor de burgerlijke staat van personen vóór de invoering van de burgerlijke stand is men voor het bewijs in de eerste plaats op deze registers aangewezen. Bijzondere bepalingen over de bewijskracht ervan kent het Ned. recht niet. De registers uit de tijd, dat een officiële band tussen de Ned.-Hervormde Kerk en de Staat bestond, kunnen, voor zover zij door die Kerk werden gehouden, als authentieke akten worden aangemerkt (arrest Hoge Raad 26.2.1915, NJ 1915, 625). In België worden de kerkelijke registers van vóór 1792 meestal op de gemeentehuizen bewaard (→burgerlijke stand), maar ook wel in de rijksarchieven of in de parochiekerken.
