v./m. (-proeven), proef waarbij een in het midden gekerfde staaf van een op brosheid te onderzoeken metaal, meestal een staallegering, b.v. met een als slinger uitgevoerde hamer wordt doorgeslagen.
(e) Bij de meest gebruikte kerfslagproef wordt de in het midden gekerfde staaf aan beide zijden opgelegd en uit de vermindering van de opzwaaihoogte van de hamer na de slag ten opzichte van de valhoogte voor de slag wordt de arbeid bepaald die nodig was voor het breken van het staafje. De kerfslagproef wordt toegepast bij keuring ten aanzien van brossebreukgevaar (laagspanningsgebruik bij statische belasting beneden de overgangstemperatuur). Beneden de overgangstemperatuur breekt een kerfslagstaafje zonder zichtbare plastische vervorming. Boven de overgangstemperatuur vindt een aanzienlijke plastische vervorming plaats.
