v., abnormale verdikking van hoornsubstantie aan de binnenkant van de hoornlaag van de huid.
(e) Keratose kan van een zeer verschillend aspect zijn. De door keratose aangetaste huid is overwegend geel gekleurd, maar door oxidatieprocessen kan de kleur geel tot zwart worden. Men onderscheidt algemene keratose (→ichtyosis), keratose in engere zin (→eelt, likdoorn) en regionaire keratose, die kan optreden als een erfelijke vorm, waarbij speciaal de handpalmen en voetzolen getroffen zijn. Na langdurig gebruik van geringe hoeveelheden arsenicum kan keratose optreden; ook bij vitamine A-gebrek.
Een speciale vorm is keratosis-senilis. Deze afwijking komt meestal pas voor in de middelbare leeftijd. Het is een chronisch proces dat relatief goedaardig is en bestaat uit geel-bruine, licht verheven korstjes. Deze zijn van verschillende vorm en grootte, die moeilijk te verwijderen zijn en snel bloeden. Ze kunnen ontstaan door overmaat aan (ultraviolet) licht, als gevolg van röntgenen warmtestraling, of door veelvuldig contact met steenkoolteer. Men vindt ze alleen op de onbeschermde huid (gelaat, handrug) vergezeld van pigmentvlekjes.
Zij vereisen specialistische behandeling, omdat zij in de loop van de jaren tot kwaadaardige groei kunnen overgaan. Na behandeling verdwijnen zij meestal snel.