(Lat. Celtiberï), naam waarmee in de oudheid een aantal volken werd aangeduid, dat de hoogvlakte van centraal Noord-Spanje bewoonde.
Zij ontstonden door vermenging van de →Iberiërs met de →Kelten, die in de 6e eeuw v.C. of reeds eerder het schiereiland binnenstroomden. Na een langdurige strijd tegen de Romeinen (195-133 v.C.) wist Publius Cornelius →Scipio (Africanus minor) de stad Numantia in te nemen en de Keltiberiërs te onderwerpen. De Romeinen namen het zwaard van de Keltiberiërs over als uitrusting van de legioensoldaat.LITT: C.H.Sutherland, The Romans in Spain (1939).
