(kegelde, heeft gekegeld),
1. (onoverg.) het kegelspel spelen (e); (scherts.) Onze-Lieve-Heer is aan het ze — daarboven, het dondert;
2. (overg.) (bij vergelijking) als met een kegelbal verwijderen, ergens af of uit gooien: iemand buiten de deur —, onzacht buiten de deur zetten; (bij verkiezingen) zij zijn allen uit de raad gekegeld, niet herkozen;
3. (onoverg.) omvallen.
(e) Kegelen wordt gespeeld met een houten bal (diameter 21—24 cm, gewicht 12—18 pond), waarin een gat zit om de duim in te plaatsen. De Hollandse kegelbaan (plank waarover de bal moet rollen) heeft een lengte van 16—24 m (andere veelal 16,45 m) en een breedte van ca. 30 cm en ligt ca. 5 cm boven de vloer; aan het eind is een vierkante, vlakke vloer, waarop negen kegels staan. De kegels zijn 40-43 cm lang en 10-11 cm dik. Doel van de worp (van geringe hoogte) is het omwerpen van de kegels. Het gaat erom een zo groot mogelijk aantal kegels te werpen in 15 worpen.
Hoewel het kegelen reeds in de middeleeuwen voorkwam, begon de algemene verbreiding pas in de 16e eeuw; in de 17e eeuw was het in Duitsland, Frankrijk, de Nederlanden, Rusland, Zweden, Italië, Zwitserland en Engeland reeds algemeen bekend. Het Ned. kegelen stond model voor het Amerikaanse →bowling, dat na 1918 ook in Nederland en België opgang maakte.
In Nederland werd in 1909 de Ned. Kegelbond opgericht, die in 1956 Koninklijk werd. De bond heeft 11400 leden.
In België werd tot 1962 slechts één kegelsportdiscipline beoefend, nl. die op scherebanen, vertegenwoordigd door de Koninklijke Belg. Kegelbond (BKB), die in 1917 te Brussel werd opgericht en die op 1.1.1978 werd gesplitst in de Vlaamse Kegelsportfederatie en de Fédération Interprovinciale de Quilleurs. In 1962 werd de Belg. Bowlingfederatie gesticht, die zich aansloot bij de BKB. De Belg. Scherebaanfederatie groepeert 85 clubs met ruim 1000 leden (1977), en de Belg. Bowlingfederatie met ca. 95 clubs en ca. 4500 leden.
