[→Sp. casamata, moordplaats], v./m. (ten), overdekte, beschermde opstelling voor kanonnen of mitrailleurs.
(e) Kanonkazematten of kanonkelders met metselwerk kende men reeds in de 16e eeuw. In de 19e eeuw kwam de toepassing van gewapend beton en van pantserstaal naar voren. Aanvankelijk kwamen kazematten alleen voor in vestingen en forten (duurzame versterkingen). In de Eerste Wereldoorlog werden de kazematten of geschutbunkers veelvuldig in de stellingenoorlog gebruikt; in de Tweede Wereldoorlog in versterkte linies zoals de →Atlantikwall en de →Maginotlmie.