Chinees toneelschrijver, midden 14e eeuw. Kau Ming dankt zijn bekendheid aan zijn P’i-pa tji (Het verhaal van de luit), een van de oudste bewaarde zangspelen van het Zuidelijk toneel en waarschijnlijk het beroemdste.
Het stuk vertelt in 42 scènes hoe een student naar de hoofdstad trekt om deel te nemen aan de examens, terwijl hij zijn ouders heeft toevertrouwd aan zijn echtgenote. Hij wordt echter door een minister gedwongen diens dochter te huwen en verbergt dat hij al gehuwd is. In zijn dorp van herkomst heerst intussen hongersnood; de ouders van de student sterven en de echtgenote trekt, terwijl ze op de luit speelt en haar lot bezingt, naar de hoofdstad, waar zij haar mans nieuwe echtgenote ontmoet, die haar de haar toekomende plaats van hoofdvrouw afstaat, waarna ze gedrieën gelukkig leven. Vertalingen: Le pi-paki ou l’histoire du luth, door M.Bazin Ainé (1841); Die Laute, door V.Hundhausen (1930).
