[keim; Schots], m. (-s), veelal langgerekte vlakke heuvel of plateau, opgebouwd uit zand en grind.
(e) Kames ontstaan langs, tussen of voor gletsjers en landijs. Tussen het ijs en een aanliggende helling (b.v. van stuwwal, morene of dalwand) en in depressies in het ijs zelf wordt door smeltwater zand en grind afgezet. Nadat het ijs is afgesmolten blijft een kame over en langs de helling een kameterras.
