v. (-en), 1. het vormen van draad uit jutevezels (e); 2. de fabriek waarin het jutespinnen als bedrijf wordt uitgeoefend.
(e) De voorbereiding van de jute voor het eigenlijke spinnen is afwijkend van die voor vlas. De lange vezels worden, voordat een mechanische bewerking wordt toegepast, met traan besproeid om de vezels soepel te maken. Men laat de traan, die aan de jute de eigen lucht geeft, enige dagen intrekken. De vezels (3-4 m) passeren nu een machine die voorzien is van ca. 40 geribde walsen, waardoor de houtbestanddelen worden gebroken en de vezels zacht en soepel worden, het zgn. braken. De vezels worden in stukken van 70-80 cm gesneden. Deze worden over een kaarde gevoerd om verder te verkorten, zodat op de volgende machines met korte hekelvelden kan worden volstaan.
De vezels die van de kaarde komen worden verder verwerkt als in de →linnenspinnerij. Het korte materiaal dat op de kaarde ontstaat, wordt verwerkt tot jute-towgaren. Het wordt daartoe opnieuw over een kaarde gevoerd, maar nu met fijner beslag. De vezels worden tot lonten samengevoegd en op rekbanken (→gillbox) door herhaald samenvoegen en verstrekken parallel gelegd. Hierna worden de lonten eveneens op rekbanken geleidelijk dunner gemaakt en tenslotte op de →selfactor tot garen gesponnen.
