o. (-len), geschil over of van rechtsmacht, over bevoegdheid.
(e) Een jurisdictiegeschil ontstaat indien twee verschillende gerechten, waarbij dezelfde zaak tussen dezelfde partijen is aanhangig gemaakt, beide de zaak aan zich houden of beide zich onbevoegd verklaren. In het eerste geval is er een positief, in het tweede geval een negatief jurisdictiegeschil. Een hogere rechter beslist in het jurisdictiegeschil (artt. 54, 65, 88 Ned. RO). Jurisdictiegeschillen komen zelden voor, doordat de situatie meestal kan worden voorkomen door verwijzing na onbevoegdverklaring (artt. 157a—b Ned. WBv) of wegens aanhangigheid of verknochtheid (art. 158).
De procedure voor jurisdictiegeschillen in strafzaken is geregeld in de artt. 525-527 Ned. WSv.
Voor België: →regeling van rechtsgebied.
