[Eng.], v./m., beeldende kunst vervaardigd uit waardeloos materiaal.
(e) Junk, de algemeen gangbare afkorting van junk sculpture (afvalsculptuur), werd ca. 1950 gemaakt en werd ongeveer tien jaar later internationaal bekend. R.Stanckiewitz (*1922) was de eerste die beelden maakte van roestige machineonderdelen. De tendens om met afvalprodukten te werken was reeds aanwezig bij de dadaïsten. Als autonoom verschijnsel kwam de junk op tijdens de periode van pop-art en nieuw realisme. De Amerikaan A.Kaprow is een van de vertegenwoordigers. De vervaardigers van junk gebruiken vooral vergankelijke materialen.
De duurzaamheid van het object speelt geen rol; het is juist de ontbinding van de gebruikte materialen die belangrijk wordt geacht. Funk art is een meer algemene term en duidt de verdere ontwikkeling van de junk aan. LITT. H.Rasmussen en A.Grant, Sculpture from junk (1967); Cat. tent. Op losse schroeven, Stedelijk Museum, Amsterdam (1969).