m. (-en), 1. iemand die zich als jood gedraagt, volgens de joodse wet leeft; 2. (hist.) christen uit het jodendom die het onderhouden van de joodse wet en de besnijdenis als noodzakelijk beschouwde voor een christen (e).
(e) Judaïzanten waren m.n. die jodenchristenen, die ook na het →aposteldecreet (ca.48) de heidenchristenen wilden verplichten tot naleving van de joodse wet. Zij waren verbeten tegenstanders van de apostel Paulus, die hun verweet dat zij de vrijheid van het evangelie niet aandurfden. Paulus bestreed hen in zijn brieven, m.n. in Galaten (→Galaten, Brief aan de).
