m., pruritus, kriebelende gewaarwording aan de oppervlakte van de huid die tot wrijven en krabben aanleiding geeft (e): het kind heeft — op de rug.
(e) Jeuk is het gevolg van een prikkeling van bepaalde zenuwuiteinden, waarschijnlijk dezelfde die ook pijnprikkels opnemen. De oorzaak van deze prikkeling kan een inwendige afwijking zijn, b.v. bepaalde bloedziekten, suikerziekte, nierziekten, of overgevoeligheidsreacties. De jeuk is in die gevallen over grote gedeelten van het lichaam diffuus verspreid. Vele huidziekten gaan gepaard met jeuk; deze treedt dan op ter plaatse van de huidafwijking. Bij psychische afwijkingen kan jeuk op bepaalde plaatsen ontstaan zonder dat er huidafwijkingen bestaan. Ook kan jeuk gemakkelijk gesuggereerd worden, b.v. onder hypnose.
De temperatuur heeft meestal invloed op de jeuk; met de warmte neemt de jeuk toe. De behandeling richt zich in de eerste plaats op de ziekte die aan de jeuk ten grondslag ligt. Is dit niet mogelijk, dan komt een symptomatische behandeling in aanmerking, met jeukstillende schudmengsels, verzachtende zalven, en inwendige middelen (voornamelijk kalmerende middelen, en speciaal bij aangeboren overgevoeligheid voor jeuk: antihistaminica).
