Ned. feministe, *9.2.1854 Sappemeer, ♱lO.8.1929 Baarn. Jacobs studeerde wisen natuurkunde en medicijnen; in 1879 promoveerde zij te Groningen in de medicijnen als eerste Ned. vrouw.
Zij vestigde zich als arts te Amsterdam, waar zij regeling van het kindertal propageerde op medische en sociale gronden. Zij hield daartoe een kliniek voor kosteloze hulp aan minvermogende vrouwen. Zij werd zo in Nederland de pionier op het terrein van de geboortenregeling. Jacobs ijverde sterk voor het vrouwenkiesrecht. In 1903 werd zij presidente van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht. Werken: De vrouw (1897, 6e dr. 1921), Vrouwenkiesrecht (1913), Herinneringen (1924).
LITT. W.H.Posthumus-van der Goot (red.), Van moeder op dochter (2e dr. 1948).
