[Hebr., in Septuaginta, Vulgata en bij Luther verbasterd tot Jesse], oudtestamentische figuur, vader van de Israëlitische koning David. Isaï woonde te Bethlehem.
Behalve David had Isaï nog zes of zeven zonen. In verband met de verwachting van de Messias uit het geslacht van David vindt men Isaïs naam telkens in de messiaanse profetieën (Jes.11,1). Hem viel ook de eer te beurt, in de stamboom van Jezus opgenomen te worden (Matt.1,5; Luc. 3,32).Voor de iconografie: →Jesse, Boom van.
