[→Ital. ter re irredente, onverloste, onder vreemde heerschappij staande gebieden], o.,naam (ontstaan tijdens de periode van de Italiaanse eenwording in de 19e eeuw) voor het streven alle onder vreemde soevereiniteit staande gebieden met een (vnl.) Italiaanse bevolking bij het moederland te voegen.
(e) Dit streven, dat zich aanvankelijk richtte tegen Oostenrijk-Hongarije, werd georganiseerd in de vereniging Italia Irredenta, die werd opgericht in 1878 en later werd omgevormd tot de Associazione degli Italiani Irredentisti. Deze organisatie had een rechts, nationalistisch karakter. Dit Italiaanse irredentisme, dat in zijn extreme vorm Corsica, Nice, Savoie, Tunis en Dalmatië voor Italië opeiste, heeft het land naast territoriale uitbreiding (na de Eerste Wereldoorlog) dikwijls ernstige moeilijkheden opgeleverd met de nabuurstaten, zoals in de kwestieTriëst (met Joegoslavië) van 1947—54 en de kwestie-Zuid-Tirol (met Oostenrijk) in de jaren 196061. De term irredentisme wordt ook gebruikt voor soortgelijke acties en tendensen in andere landen.
