[→Lat. radiare, stralen], v.,
1. (psychologie) optisch bedrog, verschijnsel dat een wit vlak op een zwarte achtergrond groter lijkt dan een even groot zwart voorwerp op een witte achtergrond;
2. uitstraling van pijn (e);
3. (fig.) als straling gedachte werking: een — van God zelf in de mens; uitstraling van gevoelens die gelijktijdig in het bewustzijn aanwezig zijn.
(e) Irradiatie is het gewaarworden van pijn in een gebied waar de oorzaak van de pijn niet gelokaliseerd is. Bekend is b.v. de in de arm uitstralende pijn bij angina pectoris. Irradiatie berust waarschijnlijk op het feit dat de pijnprikkel in het centrale zenuwstelsel een zenuwcel bereikt die dicht bij de cellen ligt waar pijnprikkels van het uitstralende gebied terecht zouden komen. Ook kan irradiatie optreden als een ziekelijk proces gelegen is in de buurt van een zenuw die een bepaald gebied verzorgt. Prikkeling van die zenuw wordt dan waargenomen als pijn in het gebied van die zenuw.
