onderneming met bedrijfsactiviteiten in diverse landen, soms over de gehele wereld. Kenmerkend hiervoor worden geacht de centralisatie van de buitenlandse activiteiten in één afdeling (de overige activiteiten zijn nationaal gericht), beperking van de beleidsoverwegingen van de topleiding door nationale belangen, beschikbare capaciteiten en doeleinden van de onderneming in het moederland, een bijdrage van de buitenlandse afdeling tot de totale omzet van ten hoogste 50 % en de overmaking van winsten uit het buitenland naar het moederland.
Soms is de vorming van een of meer geografisch gespreide hoofdkantoren of nog verdergaande decentralisatie mogelijk. Men treft ze aan in de industriële en extractieve bedrijfstakken, maar ook in de sectoren der handelsbanken, verzekeringsmaatschappijen, advertentiebureaus en accountantskantoren. Men beperkt hét begrip soms tot ondernemingen waarbij ten minste 25 % van de totale resultaten uit buitenlandse bedrijven en/of afdelingen, alsmede nog ca. 10 % uit export afkomstig is. Zij kunnen zich gemakkelijk ontwikkelen tot →multinationale ondernemingen.
