(ICCC), een internationale organisatie van protestantse kerken die het →fundamentalisme aanhangen. De oprichting vond plaats te Amsterdam in 1948, op initiatief van de American Council of Christian Churches, tijdens een conferentie waaraan 63 kerken uit 29 landen deelnamen.
De organisatie moet beschouwd worden als een tegenhanger van de →Wereldraad van Kerken, die in hetzelfde jaar eveneens te Amsterdam werd gesticht. Tenminste eenmaal in de vijf jaar komt de iccc in een plenair congres bijeen. De iccc wijst de Wereldraad af, omdat deze organisatie naar haar mening niet voldoende ernst maakt met haar grondslag en ook vrijzinnige denominaties en kerken van katholieke confessie onder haar leden opneemt. Bovendien ziet zij in de toelating van de Russisch-Orthodoxe Kerk als lid van de Wereldraad een gevaar van communistische infiltratie. In 1975 bedroeg het aantal leden-kerken 230, waaronder vele zeer kleine. Slechts één Ned. kerkgenootschap is lid van de International Council: de →Christelijke Gereformeerde Kerken.
In 1956 werd te Utrecht de organisatie ter bevordering van het werk van de iccc in Nederland opgericht, later omgezet in de Stichting Nederland iccc, waarin personen uit verschillende kerken samenwerken. Het algemeen secretariaat van de ICCC is in De Bilt gevestigd. Het officiële orgaan is het kwartaalschrift The Reformation Review. In Nederland verschijnt het maandblad Getrouw.LITT. C.McIntire, 20th century reformation (1946); R.Roy, Apostles of discord (1953); C.McIntire, Servants of apostasy (1955); Congress Book (na ieder congres).
