organisatie binnen de krijgsmacht, belast met de behandeling van aangelegenheden (zowel in oorlogsals vredestijd) die betrekking hebben op:
1. het verzamelen van gegevens over de vijand (sterkte strijdkrachten, bewapening, geoefendheid e.d.) aan de hand van open bronnen (zoals studieboeken, tijdschriften, documentaires) of door middel van geheime bronnen (inlichtingenagenten);
2. ondervraging van krijgsgevangenen en bevolking; onderzoek van buitgemaakte documenten, materieel en materiaal; onderzoek van luchtfotos en van de gegevens van de artillerieverkenningsdienst, lichtmeetdienst, geluidmeetdienst, radardienst e.d. De informaties van de inlichtingendiensten moeten de militaire bevelvoerders in staat stellen hun strijdkrachten zo doeltreffend mogelijk in te zetten en te gebruiken.
De dienst geeft de bevelvoerders ook informatie over de toestand aan eigen kant (b.v. over het moreel van de eigen strijdkrachten en van de bevolking in het gebied waarin men verblijft of opereert, over de activiteiten van buitenlandse inlichtingenagenten). Ieder krijgsmachtdeel in Nederland heeft zijn eigen inlichtingendienst. Zijn taak is af gestemd op de aard van dat krijgsmachtdeel. In veel gevallen werken de inlichtingendiensten samen, vaak ook met civiele inlichtingendiensten en met de inlichtingendiensten van bondgenoten.
In België bestaat slechts één inlichtingendienst voor de krijgsmacht.
