Paul Marie Théodore Vincent d, Frans componist en dirigent, *27.3.1851 Parijs, ♱2.12.1931 Parijs. D’Indy was tot 1875 leerling van César Franck.
Hij werd in 1886, samen met E.Chausson, secretaris van de Société Nationale de Musique en was in 1894 een van de oprichters van de beroemde Parijse Schola Cantorum, waar naast de oude kerkmuziek vele ideeën van Franck werden gepropageerd. Tot d’Indy’s belangrijkste compositieleerlingen aan de Schola Cantorum behoorden o.a. Roussel, Satie, Honegger, Auric. Tot 1885 stond d’Indy sterk onder de invloed van de Duitse romantiek en vooral van Richard Wagner. Na 1885 deed zich de invloed van Franck steeds sterker gelden, hoewel dIndy een sythese met het classicisme nastreefde. Ook als theoreticus had d’Indy bekendheid; hij verzorgde o.a. uitgaven van de operas van Monteverdi en Rameau en schreef enkele biografieën, o.a. over Wagner en Franck.
Composities: operas: Fervaal (1897), L’étranger (1903), La légende de SaintChristophe (1917; mysteriespel); symfonieën: Symphonie sur un chant montagnard français (ou cevénole), met obligate pianopartij (1886); symfonische gedichten: Wallenstein op. 12, Istar, variaties voor orkest (1896), Jour d’été à la montagne (1905), Poème des rivages, op. 77; kamermuziek, koren en liederen. Werken: Cours de la composition musicale (4 dln. 1903 50), C.Franck (1906), Beethoven (1911), R. Wagner et son influence sur l’art musical français (1930).LITT. L.Vallas, V.d.’Indy (2 dln. 1946-50); J. Cantaloube, V.d’Indy (1951); L.Davies, C.Franck and his circle (1970).
