impulsief

betekenis & definitie

[→Fr.], bn. en bw., 1. aandrijvend, prikkelend, opwekkend: een impulsieve man, vol stuwende geestdrift en werklust;(handel) impulsieve reclame,die alleen de bedoeling heeft tot kopen uit te lokken; 2. geneigd impulsen te volgen; bw., iets — doen,gevolg gevend aan een impuls.