Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

hypothyreoïdie

betekenis & definitie

v., syndroom veroorzaakt door tekort aan circulerend schildklierhormoon, met als symptomen: dikke ruwe huid, pafferig gelaat, last van kou, traagheid.

(e) De verlaagde schildklierhormoonspiegel bij hypothyreoïdie kan veroorzaakt zijn door verlaagde werking, te ruime wegname van schildklierweefsel bij kropoperatie of ten gevolge van onvoldoende stimulering door het thyreotroophormoon van de hypofysevoorkwab. De behandeling bestaat uit het toedienen van schildklierhormoon. Hypothyreoïdie kan al of niet gepaard gaan met vergroting van de schildklier (➝krop).

< >