[➝Gr. thermos, warmte], v., te lage lichaamstemperatuur, eventueel kunstmatig teweeggebracht.
(e) Door afkoeling van weefsels worden stofwisselingsprocessen daarin vertraagd. Hierdoor wordt tevens de zuurstofbehoefte gereduceerd, waardoor het weefsel (m.n. hersenweefsel en hartspierweefsel) een verminderde bloeddoorstroming of zelfs een circulatiestilstand gedurende enige tijd kan verdragen.
Hypothermie kan op verschillende manieren verwezenlijkt worden.
1. Door het toedienen van bepaalde geneesmiddelen, waardoor de temperatuurregulatie van het lichaam via het centraal zenuwstelsel wordt uitgeschakeld en de patiënt in een toestand van extreme rust wordt gebracht. Men heeft hierbij wel de vergelijking gemaakt met de winterslaap van sommige dieren, en spreekt dan ook van hibernatie.
2. Door het onttrekken van warmte aan het lichaam. Men kan daartoe de patiënt in een koud bad dompelen, of op een met ijswater doorstroomde matras
leggen. Deze uitwendige koeling verloopt zeer langzaam.
3. Als extra maatregel bij de ➝extracorporale circulatie (o.a. voor hartoperaties) wordt een warmtewisselaar in het circuit van de hart-longmachine opgenomen. Het bloed kan dan naar behoefte snel of langzaam worden gekoeld of verwarmd; zelfs selectieve koeling van organen is mogelijk.
Tijdens de hypothermie en nog meer tijdens de overgangsperiode naar de normale lichaamstemperatuur is een frequente controle van de chemische samenstelling van het bloed noodzakelijk, en zo nodig een snelle correctie van gevaarlijke verschuivingen in het biochemische evenwicht.
