[➝Gr. hypochondria, onder de ribben liggend, het weke deel van de buik], v., toestand waarin men zich ziekelijk sterk bezighoudt met de lichamelijke toestand en de lichamelijke functies. (e) Een hypochondriepatiënt heeft vreemde lichamelijke gewaarwordingen, meent een ziekte te hebben en maakt zich hierover zeer ernstige zorgen. Vaak heeft hypochondrie een dwangmatig karakter, de patiënt voelt zich gedwongen het gevoel ziek zijn te hebben.
Het is niet een op zich zelf staande ziekte, maar een uiting van verschillende vormen van geestesziekten, b.v. bij depressie. Vaak ook is hypochondrie een neurotisch verschijnsel, meestal als uiting van angst en dan vaak met het karakter van een ➝fobie.
