v., (ook: hydrolytische dissociatie), het splitsen van een verbinding door middel van water.
(e) Typische voorbeelden van hydrolyse zijn het splitsen van zouten, van zwakke zuren of van zwakke basen door water.
Zo treedt bij hydrolyse van cyaankalium de volgende reactie op: KCN + H20 ➝ KOH + HCN, bij aluminiumchloride: AlCl3 + 3H20 ➝ Al(OH)3 + 3HCl.
In de organische chemie speelt de hydrolyse een belangrijke rol, b.v. bij de verzeping van esters, waarbij, volgens de vergelijking:
C2H5OCOCH3 + H20 ➝ C2H5OH + CH3COOH, een alcohol en een zuur ontstaan; bij de vorming van eenvoudige suikers uit stoffen als amylum, cellulose, rietsuiker e.d.; bij het ontstaan van peptiden en van aminozuren uit eiwitachtige stoffen; bij de splitsing van glucosiden. De hydrolyse geschiedt sneller door verhoging van de temperatuur en door de invloed van katalysatoren. In de levende natuur wordt zij onder invloed van verschillende enzymen aanzienlijk versneld.
