Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

hunebed (hunnebed)

betekenis & definitie

o. (-den), uit grote zwerfstenen opgebouwde grafkelder die behoort tot de over Westen Zuid-Europa verspreide, uit de prehistorie daterende rijk gevarieerde megalithische bouwwerken.

(e) De in Drenthe en aangrenzende prov. aanwezige en verdwenen hunebedden behoren tot een groep die zich uitstrekt tot in Zuid-Scandinavië. De hunebedden zijn gebouwd door de mensen van de →trechterbekercultuur. Een hunebed is een uit verscheidene zwerfkeien (telkens twee staanders + één ligger) samengestelde, rechthoekige grafkelder met een ingang op het zuidoosten, die soms van een portaal is voorzien. Op de met stenen verharde vloer werden de overledenen neergelegd, vergezeld van giften in de vorm van aardewerk, stenen gereedschap, barnstenen kralen e.d. Oorspronkelijk waren de ruimten tussen de grote stenen met kleinere volgestopt en ging het geheel schuil onder een heuvel, waarvan de voet met stenen omkranst kon zijn. Het hunebed de Papeloze Kerk bij Sleen (Drenthe) is ten dele in de oorspronkelijke staat hersteld. In de Museumboerderij te Borger is een permanente tentoonstelling over de hunebedden ingericht.

< >