v./m. (-en), kleur van de huid m.n. bij mensen en als raskenmerk.
(e) De huidkleur wordt bij de mens bepaald door menging van drie tinten. De basiskleur van de huid is gelig. Het bloed in de lederhuid geeft een rode kleur, waarvan de intensiteit kan wisselen met de hoeveelheid bloed die de huid doorstroomt. Verschillende tinten bruin worden veroorzaakt door in de opperhuid aanwezig pigment (melanine).
Het verschil in huidkleur bij donker of licht gekleurde mensen wordt bepaald door de hoeveelheid en de grootte van de melaninekorrels. Het overervingspatroon van de huidkleur is nog niet geheel duidelijk; waarschijnlijk zijn er diverse genen bij betrokken. In het algemeen komen donkergekleurde populaties vooral voor in de tropen. Voor de temperatuurregulatie is een donkerder huidkleur echter juist minder voordelig. In België geldt een verbod op orale middelen die huidkleurwijziging bewerkstelligen (KB 17.8.1977).
