Ned. filoloog, *29.6.1756 Dordrecht, ♰14.2.1843 Breda. Hoeufft studeerde te Leiden rechten, vestigde zich in 1793 te Breda en wijdde zich daar aan de studie van de oudere en nieuwere letterkunde en de numismatiek.
Hij vermaakte aan het Koninklijk Nederlandsch Instituut (thans de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen) een legaat, waaruit jaarlijks een gouden medaille wordt uitgeloofd voor het beste oorspronkelijke Latijnse gedicht. Hoeufft schreef enkele studies over Anakreoon en vertaalde diens poëzie in Latijnse verzen (1795-97). Werken: poëzie: Carmina juvenilia (1778), Carmina epidosis (1839); studies: Parnassus Latino-Belgicus (1820), Proeve van Bredaasch taal-eigen (1836).
