Paul (sinds 1910) von, Duits dichter, 15. 3.1830 Berlijn, ♱2.4.1914 München. Von Heyse kwam in 1854 als protégé van koning Maximiliaan 11 naar München, werd het middelpunt van de Münchener Dichterkreis en oogstte met zijn vloeiende lyriek en zijn novellen veel bijval.
Zijn dramas vond men minder geslaagd. In 1910 kreeg hij de Nobelprijs. Hij was een verbitterd tegenstander van de naturalisten en trachtte tot tevredenheid van zijn 19e eeuwse publiek de erfenis van Goethe en Schiller hoog te houden. Het grondmotief van Von Heyses werk is het verzet tegen de alledaagse, burgerlijke sleur. Belangrijk is zijn novellentheorie, gebaseerd op het valkenverhaal van Boccaccio. Werken: poëzie: Lyrische Gedichte (1872, 1897, 1910); roman: Kinder der Welt (1873); toneel: Getrennte Welten (1884), Über allen Gipfeln (1894).
Uitgave: Gesamm. Werke (38 dln. 1871-1914). LITT. L.Ferrari, P.Heyse und die liter. Strömungen seiner Zeit (1939); J.A.Michielsen, P.Heyse and his critics (1970).
