Theodor, Duits politicus en publicist, 31.1.1884 Brackenheim, ♱12.12.1963 Stuttgart. Heuss studeerde kunstgeschiedenis en politiek, werd journalist en vervolgens hoogleraar aan de Hogeschool voor politiek te Berlijn (1920—33).
Van 1924—28 en van 1930-33 was hij als liberaal lid van de Rijksdag. Na Hitlers Machtübernahme en de ontbinding van de Rijksdag (okt. 1933) trok Heuss zich uit de politiek terug, maar bleef actief als journalist. Zijn 20 boeken behoorden tot de werken die in Berlijn door de nationaal-socialisten in het openbaar verbrand werden (1933). Na de Tweede Wereldoorlog was hij een van de oprichters van de Freie Demokratische Partei (FDP), waarvan hij tot 1948 voorzitter was. Hij behoorde tot de parlementaire raad die de nieuwe grondwet van de BRD opstelde. Van 1949-59 was hij de eerste president van de BRD. Werken: Hitlers Weg (1932), Friedrich Naumann (1937), Die deutsche Nationalidee im Wandel der Geschichte (2e dr. 1950), Vorspiele des Lebens (1954).LITT. H.H.Welchert, T.Heuss (3e dr. 1967); M. Ecksteins, Heuss und die Weimarer Republik (1969); J.C.Hess, T.Heuss vor 1933 (1973).
