v. (-en), ruimer opgevatte ruilverkaveling, waarbij ook gebouwde eigendommen kunnen worden betrokken.
(e) Ter onderscheiding van de →ruilverkaveling wordt in Nederland de op de Zeeuwse rampgebieden toegepaste regeling herverkaveling genoemd.
Toen in 1945 het herstel van het door oorlogsgeweld en de daardoor veroorzaakte inundaties zwaar getroffen Walcheren moest worden aangevat, achtte de regering dit slechts verantwoord indien dit herstel gepaard ging met een verbetering van de bestaande slechte structuur van de landbouw. Aangezien de toen geldende Ruilverkavelingswet van 1938 daarvoor onvoldoende mogelijkheden bood, kwam in 1947 de Herverkavelingswet Walcheren tot stand. Vrijwel dezelfde bepalingen werden na de stormramp van febr. 1953 van kracht in het kader van de Herverkavelingswet Noodgebieden van SchouwenDuiveland, Tholen en twee gebieden in Zuid-Beveland. De met de herverkavelingswetten opgedane ervaringen hebben invloed gehad op de totstandkoming van de Ruilverkavelingswet 1954, die echter toch op enkele punten minder ver gaat dan de herverkavelingswetten. Over het al of niet doorgaan van een herverkaveling vindt geen stemming plaats; zij wordt opgelegd bij speciale wet, die alleen onder zeer bijzondere omstandigheden kan worden uitgevaardigd.
