[→Gr. hen dia duoin, één door twee], v./m., stijlfiguur, waarin een attribuut dat bij een zelfstandig naamwoord hoort, door een nevengesteld zelfstandig naamwoord wordt uitgedrukt.
(e) Een voorbeeld van een hendiadys is in het Latijn: arma virumque cano (Ik bezing de wapens en de held, in plaats van: de gewapende held). De hendiadys werd veelvuldig toegepast in de Griekse en Romeinse klassieke litteratuur maar ook in de Middelned. poëzie. Bij latere dichters is de hendiadys een zeldzame stijlfiguur.
