o., luchtruim, kosmos; hemel, hemels, bn. en bw.,
1. tot de hemel, het luchtruim behorend: de hemelse gesternten;
2. in de hemel zich bevindend of te vinden: de hemelse Vader, God; de hemelse gelukzaligheid; de hemelse machten; (als uitroep) hemelse deugd!, hemelse vader!;
3. uit de hemel afkomstig, erdoor bestuurd of geïnspireerd: hemelse woorden, licht;
4. lijkend op, passend voor de hemel van de gelukzaligen: een — oord; verrukkelijk, goddelijk: het is een hemelse verschijning, van een mooie vrouw gezegd; zij heeft een hemelse stem; het is weer; als bw., op hemelse wijze: kijken, met van gelukzaligheid stralende ogen; verrukkelijk, heerlijk: het smaakt —; het is — mooi; 5. het Hemelse Rijk, China; zoon van het Hemelse Rijk, Chinees.
