o. (-omen), door abnormale woekering misvormde bloedvaten.
(e) Meestal is een hemangioom een goedaardige misvorming, die kan optreden als op een plaats in de huid te veel bloedvaten zitten die kunnen uitzetten. De huid wordt daar dan rood tot paars gekleurd.
Soms kunnen de vaatwoekeringen een kwaadaardig karakter aannemen (hemangiosarcoom). Hemangiomen komen veel voor in de huid, zijn vaak aangeboren, en kunnen zeer ontsierend zijn (wijnvlekken). Hemangiomen kunnen in principe in alle organen voorkomen, ook in de hersenen (→RenduOsler, ziekte van). Vaak is behandeling niet nodig (symptoomloos hemangioom), soms onmogelijk (ziekte van Rendu-Osler en hemangiomatose van het gehele darmslijmvlies); deze patiënten sterven meestal reeds als baby door het enorme bloedverlies. Soms neemt men een gezwelletje weg dat later als hemangioom gediagnostiseerd wordt. Bestraling (gelaat) kan soms helpen; het gewoekerd vaatweefsel verandert dan in bindweefsel.
