Ned. gemeente in de prov. ZuidHolland, 46,23 km2, 13200 inw., 45 % n.h., 10 % r.k., 8 % geref., 3 % overige en 34 % g. kerkg.
De gemeente, die tot 30000 inw. moet uitgroeien omvat naast Hellevoetsluis de dorpen Nieuw-Helvoet en Nieuwenhoorn. De industrie bestaat o.a. uit een rubberfabriek, scheepsbouw, nylonindustrie, meubelindustrie, draadwarenfabriek. GESCHIEDENIS. Hellevoetsluis is de oude oorlogshaven van de Staten van Holland, ca. 1598 aangelegd bij de sluis van de polder Nieuw Helvoet. De haven werd in 1637 uitgebreid met een gegraven dok, het enige stenen droogdok op het vasteland en tevens het oudste dok in Nederland; ook werd er een fort gebouwd. In de 17e en 18e eeuw werd de plaats versterkt.
In de 19e eeuw was Hellevoetsluis na het graven van het Voornsche Kanaal (1830) enige tijd voorhaven van Rotterdam tot het gereedkomen van de Nieuwe Waterweg (1872). Tussen de beide wereldoorlogen begon de achteruitgang toen de Marine de Rijkswerf naar Den Helder verplaatste; tevens liep de visserij terug. Het inwoneraantal, dat in 1909 nog 4517 was, bedroeg in 1945 nog slechts 814. Nieuwe bloei ontstond door de Deltawerken en de invloed van het Botlekgebied en de Europoort.LiTT. D.L.de Jong, Hellevoeterland binnen en buiten Den Nieuwenhoorn (1957).
