Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

Helianthus

betekenis & definitie

plantengeslacht, behorend tot de familie →Compositae, met ca. 60 soorten kruidachtige planten (eenjarig of overblijvend), in Amerika inheems. De bloemhoofdjes bevatten vaak een zeer groot aantal vruchtbare buisbloempjes, waarbij de lintbloempjes (geslachtloos) deze omkransen (zonnebloem).

Dubbele zonnebloemen hebben uitsluitend lintbloempjes. De kelk bestaat uit (meestal 2) gemakkelijk afvallende schubjes. Bladstand: verspreid. Helianthus annuus, de zonnebloem, wordt b.v. in Spanje veel gekweekt: de zonnepitten zijn de droge vruchtjes (achenium), die elk een oliehoudend zaad bevatten (zonnebloemolie, vogelvoer); deze soort is eenjarig. Meerjarig is b.v. H. tuberosus, de aardpeer of topinamboer, met eetbare knolvormige wortelstok. Rijkbloeiende vaste planten zijn H. decapetalus (stengel weinig of niet ruw) en H. laetiflorus (stengel ruw behaard), de stijve zonnebloem.

< >