[Eng. →homing-all-the-way-killer], een in de VS ontwikkeld grond-lucht-geleide-wapen tegen laagvliegende vliegtuigen. Bij het toenemen van de vliegsnelheden is het effect van de vroeger gebezigde lichte luchtdoelartillerie geleidelijk geringer geworden.
Daarom is het mobiele Hawk-systeem ontwikkeld.Een Hawk-batterij opereert als volgt: twee radars, de zgn. pulse acquisition radar en de continuous wave radar doorzoeken het luchtruim en zenden hun gegevens naar het centrale punt, het battery control centre. Als een doelwit door deze radars is gevonden, gaan de zgn. illuminator radars na een druk op de knop in het centrum zoeken. De zes lanceerders, elk met drie projectielen, in een squadron (van 2 secties), bewegen mee in de richting van het doel. Als naar berekening van de computer het doelwit dicht genoeg is genaderd, kan de raket gelanceerd worden. Het Hawk-projectiel bezit een eigen computer. Zowel voor als achter in het wapen bevindt zich een antenne die de ontvangen impulsen doorgeeft, waardoor het projectiel zelf zijn doel blijft volgen.
Het wapen explodeert bij het treffen van het doel, dan wel door het passeren op geringe afstand. Mocht het noodzakelijk zijn, een Hawk die eenmaal gelanceerd is te verhinderen zijn doel te bereiken, dan kan het projectiel voortijdig tot ontploffing worden gebracht.
Het Hawk-systeem werd bij vele strijdkrachten over de wereld ingevoerd. De Hawk-groepen van de Ned. luchtmacht, opgesteld in de BRD, bestaan elk uit vier operationele squadrons, een Groep Operatie Centrale (GOC) en een verzorgingssquadron. De Hawk-bataljons van de Belg. luchtdoelartillerie hebben dezelfde organisatie en zijn ook opgesteld in de BRD. Met ingang van eind 1978 zal de opstelling van gemoderniseerde Hawk-luchtverdedigingseenheden op elk van de luchtmacht-vliegbases in Nederland worden aangevangen.
