Belg. politicus, *16.3.191l’Ukkel. Harmel werd in 1942 hoogleraar rechten te Luik.
Hij was van 1946—7l’volksvertegenwoordiger van de Waalse vleugel van de Christelijke Volkspartij (CVP) voor het arr. Luik. Van 1950—54 was hij minister van Openbaar Onderwijs en daarmee de vader van een nieuwe schoolwetgeving, die de volstrekte vrijheid van schoolkeuze wilde waarborgen en daarom ook aan het vrije (roomskatholieke) onderwijs aanzienlijke toelagen verleende. Tijdens het socialistische kabinet-Van Acker (1954—58) werd deze wetgeving totaal gewijzigd →schoolstrijd). Harmel was van juni—nov. 1958 minister van Justitie, van 1958—60 van Culturele Zaken, van 1960—6l’van het Openbaar Ambt en van 1965—66 premier van een coalitiekabinet van CVP en Belg. Socialistische Partij (BSP).
Hij was van 1966—73 minister van Buitenlandse Zaken en van 1973-76 voorzitter van de Senaat. In 1976 trok hij zich uit de politiek terug.
