onbep. w., rekenkunde toegepast op vraagstukken voorkomende in de handel, het banken geldwezen, en in de industrie.
(e) Handelsrekenen omvat:
1. het rekenen met munten, maten en gewichten;
2. goederenrekening (inen verkoop, kortingen en onkosten van allerlei aard, commissie, menging van goederen);
3. wissel-, accepten promesserekening;
4. effectenrekening;
5. interestrekening;
6. leningen prolongatierekening;
7. de rekening-courant.
Tot het handelsrekenen worden verder gerekend de zgn. industriële kostprijsberekeningen en de mathematische theorie der afschrijvingen. Het handelsrekenen vond zijn oorsprong in de behoeften op het kantoor van de koopman, vooral verband houdende met de vroeger zeer uiteenlopende, in het handelsverkeer geldende usanties. Door de vraag naar omvangrijker leerstof zijn bij het onderwijs tevens onderwerpen uit de financiële rekenkunde aangetrokken; anderzijds is een verbetering van de grondslagen gebracht door het studievak organisatie en techniek van de handel, ook wel aangeduid als handelskennis.
