[Du.], o. (-en), een van de eerste typen van de pianoforte.
(e) Het hammerklavier is een klavier waarbij de toetsen kleine hamertjes, aanvankelijk met leder, later met vilt bekleed, bedienen die tegen de snaren slaan (dit in tegenstelling met het tot dan toe gebruikelijke tokkelsysteem zoals bij het klavecimbel). Het geluid is minder luid en de uitsterftijd iets korter dan van een piano. Het eerste hammerklavier is waarschijnlijk geconstrueerd door B.Cristófori (1709). Uit het hammerklavier is voornamelijk door verzwaring van de uitvoering de piano ontwikkeld.
