bw., half, ten halve, halverwege, halvemaan, v./m. (-manen), 1. schijngestalte van de maan; als afbeelding b.v. in wapens, m.n. als symbool van de islam en als wapenteken van verscheidene Islamitische staten (e); 2. schellenboom in de vorm van een grote metalen halvemaan, op een stok bevestigd; 3. iets in de vorm van een halvemaan (e).
(e) De toenemende halvemaan (wassenaar; Arab.: Midi) is het symbool dat op de Turkse vlag voorkomt en ook verder als officieel onderscheidingsteken wordt gebruikt in Turkije. Het symbool als zodanig is zeer oud en wordt reeds op prehistorische overblijfselen in het Midden-Oosten en later in de Sassanidentijd in Perzië gevonden. Wegens de vorm wordt het teken halvemaan genoemd, hoewel het vermoedelijk niets met een maan te maken heeft. Een bijzonder symbool voor de islam was het oorspronkelijk zeker niet, ofschoon het dat in later tijd wel geworden is. Als equivalent van wat in andere landen het Rode Kruis is, hebben de Turken als kenteken de rode halvemaan genomen.
Het halvemaantje (croissant) als brood danken wij aan het Turkse beleg van Wenen, toen snachts een ondergraving van de muur door de bakkers werd ontdekt hetgeen hun het monopolie op deze broodjes opleverde (1683).
