bn. (-er, -st), waarbij men gevaar loopt de hals te breken: halsbrekende toeren verrichten; (fig.) zeer bezwaarlijk: een halsbrekende studie. halsdoek, m. (-en), doek die men om de hals draagt, hetzij als kledingstuk (bij vrouwen) of tegen de koude.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk