Zwitsers jurist en politiek theoreticus, *1.8.1768 Bern, ♱20.5.1854 Solothurn. Van 1806-17 was Von Haller hoogleraar te Bern, waar hij van 1814-20 lid was van de Grote Raad.
Hij was in het zgn. Tijdperk der Restauratie in de Europese geschiedenis (1815—30), naast De Bonald en De Maistre de meeste invloedrijke verdediger van het contra-revolutionaire, rooms-katholieke legitimistische staatsrecht. Hij beïnvloedde o.a. in Nederland Groen van Prinsterer. In zijn hoofdwerk, Restauration der Staatswissenschaft, verdedigde hij een privaatrechtelijke opvatting van het staatsrecht. Niettegenstaande zijn verwantschap met het rationalisme van de Verlichting oefende hij grote invloed uit op het ontstaan van de politieke romantiek in Duitsland. Hij ging tot het katholicisme over en kwam in 1820 in het protestantse Bern in strijd met zijn vroegere medestanders.
Hij moest uitwijken en werd in 1825 aangesteld aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken te Parijs. Van 1834—37 was hij lid van de Grote Raad van Solothurn. Werk: Die Restauration der Staatswissenschaft (6 dln. 1916— 34).LITT. W.H.von Sonntag, Die Staatsauffassung K.L. von Hallers (1929); A.Haasbauer, Die hist.
Schriften K.L.von Hallers (1949).